osłaniać \wspólników покрывать сообщников;
1. współuczestnik
osłaniać wspólników — покрыва́ть соо́бщников
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wspólnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba robiąca coś wspólnie z kimś innym, także: uczestnicząca w przestępstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólnik zabaw dziecięcych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… … Słownik języka polskiego
cichy wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 7}} pomocnik, udziałowiec w przedsiębiorstwie itp., którego istnienia się z reguły nie ujawnia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
zwłoka — Działać, grać, zagrać na zwłokę; gra na zwłokę «umyślnie, celowo opóźniać, opóźnić załatwienie jakiejś sprawy, podjęcie jakiejś decyzji itp.; umyślne, celowe opóźnianie załatwienia jakiejś sprawy»: Przeciąga pani przesłuchanie, gra pani na zwłokę … Słownik frazeologiczny
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
nielojalny — nielojalnyni 1. «nierzetelny, nieuczciwy w stosunkach z ludźmi, nie będący w porządku w stosunku do kogoś; świadczący o nielojalności» Nielojalny wspólnik. Nielojalna żona. Był nielojalny wobec przyjaciela. Nielojalna konkurencja. 2.… … Słownik języka polskiego
partner — m IV, DB. a, Ms. partnererze; lm M. partnererzy, DB. ów 1. «współuczestnik gry, zabawy, rozmowy itp.; towarzysz, wspólnik» Partner do rozmowy, do gry w tenisa, do tańca. Równorzędny partner w spółce handlowej. ∆ Partner życiowy «współmałżonek» 2 … Słownik języka polskiego
udział — m IV, D. u, Ms. udziałale; lm M. y 1. «uczestniczenie w czymś; uczestnictwo» Powszechny, liczny udział w jakiejś imprezie. Bezpośredni, żywy udział w czymś. Udział w igrzyskach, w konkursie, w dyskusji, w zawodach sportowych. Koncert z udziałem… … Słownik języka polskiego
wspólniczka — ż III, CMs. wspólniczkaczce; lm D. wspólniczkaczek forma ż. od wspólnik a) w zn. 1: Wspólniczka przestępcy. b) w zn. 2: Była wspólniczką zakładu krawieckiego … Słownik języka polskiego
